Νοητή πραγματικότητα

.
Αλυσοδεμένος στα αιχμηρά φτερά μιας πεταλούδας
Χάνομαι στην πραγματικότητα της επιθυμίας
Σε φλόγες που ξεπηδούν μέσα στο πρώτο χάραμα.
Με τα φτερά τσακισμένα απ’ το βαρύ φορτίο
Μάταια προσπαθείς να ξεφύγεις παλινδρομείς,
Κατευθύνεσαι σε μια πορεία κάθετη νοσηρή.
Φλόγες αναρριχόμενες, σε τρέφουν, σου δίνουν ζωή
Στα πόδια σου κουβαλάς ένα κόκκο ασημαντότητας.
Μέσα σε μια υγρή παλάμη αναζητάς να ξεδιψάσεις
Καθρεφτιζόμενη σε μια νοητή πραγματικότητα.
Το θάνατο σου πόθησες μέσα σε υδρατμούς δακρίων,
Στις φυλακές του νου φυλακίστηκες, έγινες σκλάβα.
Ξέροντας πως πρέπει να πετάξεις να ελευθερωθείς
Κλείνω την παλάμη, συνθλίβεσαι μικρή πεταλούδα.
Ανοίγω τα δάχτυλα, φωτιά, ανάσα καυτή, καίγεσαι
Γίνεσαι φλόγα χαμογελάς τώρα, πετάς ελεύθερη,
Νεκρή, πάσχοντας από μια ευτυχία διάφανη …