Parsifal by Jean Delville

ANDRE BRETON

" Δεν είναι ο φόβος της τρέλας που θα μας πιέσει ν΄αφήσουμε μεσίστια τη σημαία της φαντασίας. "
" Πιστεύω στην μελλοντική λύση αυτών των δύο καταστάσεων, του ονείρου και της πραγματικότητας, σ΄ένα είδος απόλυτης πραγματικότητας, υπερπραγματικότητας (surrealite), άν μπορεί να πει κανείς κάτι τέτοιο. Στην κατάκτηση της είναι που κατευθύνομαι, βέβαιος ότι δεν θα φθάσω αλλά τελείως αδιάφορος για το θάνατό μου, ώστε να μην υπολογίζω λίγο τις χαρές μιας τέτοιας κατάκτησης. "
" Τα πάντα οδηγούν στο να πιστέψουμε ότι υπάρχει ένα ορισμένο σημείο του πνεύματος απ΄όπου η ζωή και ο θάνατος, το πραγματικό και το φανταστικό, το περασμένο και το μελλοντικό, το μεταβιβάσιμο και το αμεταβίβαστο, το υψηλό και το χαμηλό παύουν να διαπερνιούνται αντιφατικά. Θα ήταν συνεπώς μάταιο να αναζητούσε κανείς στην υπερρεαλιστική δραστηριότητα κίνητρο άλλο από την ελπίδα να προσδιοριστεί αυτό το σημείο. "

(ANDRE BRETON Μανιφέστα του υπερρεαλισμού)

_______________________

16 Μαΐ 2009

Τρώες

.
Ειν΄οι προσπάθειές μας, των συφοριασμένων
ειν΄οι προσπάθειες μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε κομμάτι
παιρνουμ΄επάνω μας κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.

Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.
Ο Αχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μας τρομάζει.

Ειν΄οι προσπάθειες μας σαν των Τρώων.
Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη
θ΄αλλάξουμε της τύχης την καταφορά,
κι΄εξω στεκόμεθα ν΄αγωνισθούμε.

Αλλ΄όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,
η τόλμη κ΄η απόφασίς μας χάνονται
Ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει
κι ολόγυρα απ΄τα τειχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.

Όμως η πτώσις μας είναι βέβαια. Επάνω,
στα τείχη, άρχισεν ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ΄αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ΄η Εκάβη κλαίνε.


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
ποίημα, 1905

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Amazing Counters