Ότι απέμεινε ...

Λουσμένη σε φως σελήνης ενήλικης
Κομμάτια γεύεσαι πραγματικότητας
Οσμές ψυχών σε βουβές συνευρέσεις
Κηλίδες σε χαρακώματα συναισθημάτων
Αναπαράγεσαι με χνώτα ύαινας
Σε αγκαλιές αγέννητων ποιητών
Ξεδιψώντας απ’ το αίμα των στίχων τους
Μαινάδα εσύ
Οργισμένο περίγραμμα γυναίκας

Μα να που φτάνει το πλοιάριο του θεριστή
Μέσα στις φλέβες σου καθώς ανθίζει η νύχτα
Το χέρι απλώνεις αργά προς τον νεκροπομπό
Προσφέροντας αντί για νόμισμα χρυσό
Ολόκληρο το δίσκο της σελήνης

Γεύση θανάτου τώρα ότι απέμεινε στο στόμα …